مرحوم آیت الله محمد بهاری :
همچنانکه اگر کسی سمّی خورده باشد اگر طالب صحّت بدنش است لازم است بر او فوری دست و پایی کند و آن سّم را بقیء و غیره خارج نماید از بدن خود اگر مسامحه کرد اورا هلاک خواهد کرد دفعة ً و سمومات معاصی ایضاً چنین است اگر مسامحه از توبه شود بسا میشود فوراً می میرد و ختم به شرّ می گردد نعوذ بالله ، جمیع انبیاء و اولیاء عمده ترسشان در دار دنیا از سوء خاتمه بوده باری فالبدار البدار یا اخوان الحقیقه و خلّان الطریقه الی التوبة الرقیقه الانیقه قبل ان یعمل سموم الذنوب بروح الایمان فلا ینفع بعده الاحتماء و ینقطع عنه تدابیرالاطباء و یعجر عن التاثیر نصح العلماء و تکونوا من مصادیق قوله تعالی و جعلنا من بین ایدیهم سداً و من خلفهم سدا فاغشیناهم فهم لا یبصرون .
حضرت آیت الله شاه آبادی ( رحمت الله علیه ) : تا جوانی عزمت را راسخ کن
تا قوای جوانی و نشاط آن باقی است ، در مقابل مفاسد اخلاقی ، بهتر می توان قیام کرد و خوبتر می توان وظایف انسانیّه را انجام داد. مگذارید این قوا از دست برود و روزگار پیری پیش آید که موفق شدن در آن حال ، مشکل است و بر فرض موفق شدن ، زحمت اصلاح خیلی زیاد است . عزم خود را قوی کن و اراده خویش را محکم نما که اول شرط سلوک ، عزم است و بدون آن راهی را نتوان پیمود و به کمالی نتوان رسید؛ عزم مغز انسانیّت است.
منبع : روزنامه اخلاق دانشجویی
وصیت نامه آیت الله العظمی سید علی قاضی طباطبائی از جمله وصیت نامه های بسیار مفید و آموزنده است که متن آن از این قرار است :
بسم الله الرحمن الرحیم
الحـمـد لله الذی لا یـبقی الا وجهه و لا یدوم الا ملکه و الصلوة و السلام علی خاتم النبیین الذی هـو البـحـر و الائمة الاطهار من عترته جواریه و فلکه ، صلی الله علیه و علیهم ما سلک سلکه و نسک نسک.
و بـعـد، وصـیـت از جـمـله سـنـن لازمـه است و بنده عاصی ، علی بن حسین الطباطبایی چندین مـرتـبه وصیت نامه نوشته ام و اینکه در این تاریخ که روز چهارشنبه ، دوازدهم ماه صفر سـنـه هـزار و سـیـصـد و شـسـت و پـنـج (1365) اسـت و ایـن وصـیـت نـامـه دو فـصـل اسـت : یـک فـصل در امور دنیا، فصل دیگر در امور آخرت است . مقدم دارم ذکر دنیا را چنان که حق - تبارک و تعالی - در خلقت و ذکر آخرت مقدم داشته است.
دیـگـر آنـکـه از جـمـله قـروض ، پـنـجـاه تـومـان اسـت کـه مال الوصیة علیین رتبت ، حاج سید قریش قزوینی است و بعد از ایشان به حاجی امام قلی رسیده است و از حاجی قلی به والد حقیر رسیده است - رضوان الله علیهم اجمعین . این وجه باید در دست کسی که اهلیت آن را داشته باشد برسد که در دهه محرم از فایده شرعیه آن عـزاداری بـکـنـد، چـیـزی از آن بـه روضـه خـوان بـرسـد، بـه چـای و قـهـوه و امثال این صرف نشود- ان شاء الله تعالی.
واگر شخص دیگری را معرفی کردم ، در حاشیه همین وصیت نامه می نویسم و بعد از این اگر تغییر و تبدیل به نظر رسید، در ذیل ورقه نوشته می شود.
و فـصـل دوم در امـور آخرت و عمده آنها توحید است . خدای تعالی می فرماید:( ان الله لا یـغـفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء)نساء 48
همانا خداوند شرک به خود را نمی بخشد و جز آن را برای هر که بخواهد می بخشد. و این مطلب حقیقتش به سـهـولت بـه دسـت نـمـی آیـد و از اولادهـای بـنـده کـسـی تـا حال مستعد تعلیم آن ندیده ام و از رفقا هنوز وصی آخرتی معین نکرده است که شما را به پـیـروی او امـر کـنـم . عـجـالتـا ایـن شـهـادت را از بـنـده تحمل نمایید:
اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له کما شهد الله لنفسه و ملائکته و اولوا العلم من خلقه لا اله الا هو العزیز الحکیم الها واحدا احدا صمدا لم یتخذ صاحبة و لا ولدا و لا شریک له فـی الوجـود و لا فـی الالوهـیـة و لا فـی العـبـودیـة و اشـهد الله سبحانه و ملائکته و انـبـیـاءه و سـمـاءه و ارضـه و مـن حضرنی من خلقه و ما یری و لا یری و اشهدکم یا اهلی و اخوانی علی هذه الشهادة بل کل من قرا هذا الکتاب و بلغه شهادتی و اتخذکم جمیعا شاهدا و اشـهـد ان محمدا عبده و رسوله جاء بالحق من عنده و صدق المرسلین و ان اوصیاءه من عترته اثنا عشر رجلا اولهم امیرالمؤ منین علی بن ابی طالب و آخرهم الامام منتظر لدولة الحق و انه یـَظـهـر و یُظهر دین الحق - صلی الله علیه و علیهم - و اشهد ان البعث حق و النشور حق و کـلمـا جـاء بـه رسول الله او قاله اوصیاؤه - صلی الله علیه و علیهم - حق لا ریب فیه . اسـال الله المـوت عـلی هـذه الشـهـادة و هـو حـسـبـنـا جـمـیـعـا و نـعـم الوکیل . الحمد لله رب العالمین.
امـا وصـیـتـهـای دیـگـر، عـمـده آنـهـا نـمـاز اسـت . نـمـاز را بـازاری نـکـنـیـد، اول وقـت بـه جـا بـیـاوریـد بـا خضوع و خشوع ! اگر نماز را تحفظ کردید، همه چیزتان مـحـفـوظ مـی مـاند و تسبیحه صدیقه کبری سلام الله علیها و آیة الکرسی در تعقیب نماز تـرک نـشـود؛... واجـبـات اسـت و در مـسـتـحبات تعزیه داری و زیارت حضرت سیدالشهداء مسامحه ننمایید و روضه هفتگی ولو دو سه نفر باشد، اسباب گشایش امور است و اگر از اول عـمـر تـا آخرش در خدمات آن بزرگوار از تعزیت و زیارت و غیرهما به جا بیاورید، هـرگـز حـق آن بـزرگـوار ادا نـمـی شـود و اگـر هـفـتـگـی مـمـکـن نـشـد، دهـه اول محرم ترک نشود .
دیـگـر آنـکـه ، اگـر چـه ایـن حرفها آهن سرد کوبیدن است ، ولی بنده لازم است بگویم ، اطـاعـت والدین ، حسن خلق ، ملازمت صدق ، موافقت ظاهر با باطن و ترک خدعه و حیله و تقدم در سلام و نیکویی کردن با هر بر و فاجر، مگر در جایی که خدا نهی کرده . اینها را که عـرض کـردم و امـثـال ایـنـهـا را مـواظـبـت نـمـایـیـد! الله الله الله کـه دل هیچ کس را نرنجانید!
تا توانی دلی به دست آور دل شکستن هنر نمی باشد
و عن تقریر الاحقر، علی بن الحسین الطباطبایی محل مهر
در زیـر وصـیت نامه ، مرحوم سید هاشم حداد، آیت الله شیخ عباس هاتف قوچانی ، آیت الله سـیـد جـمـال مـوسـوی گـلپـایـگانی و آیت الله عبدالنبی عراقی آن را تایید نموده و به درستی آن گواهی داده اند.
منبع : یادنامه بزرگداشت آیت الله علی آقا قاضی - آبانماه نود و یک
